Ik ben Luuk en ik ben 26 jaar. Twee jaar terug heb ik in een coachingstraject gewerkt met de EmoToons. Ik zat in de laatste fase van mijn opleiding maar ik merkte dat het mij niet lukte om af te studeren. Om de een of andere reden haalde ik ook steeds mijn laatste tentamen niet. Naast wat fysieke oefeningen voor mijn concentratie gebruikten we ook de EmoToons. Vanuit diverse EmoToons bleek dat ik het lastig vond om aan de juiste mensen hulp te vragen. Gebrek aan een stukje zelfvertrouwen. Juist omdat ik dit niet bij mezelf had verwacht ben ik blij dat ik dit inzicht heb gekregen dankzij het kijken van de cartoons (in het bijzonder paniek en minderwaardig). Ze hielpen mij om naar mezelf te kijken. Laagdrempelig omdat het via cartoons ging. Hier zit voor mij echt de kracht van EmoToons. Op een laagdrempelige manier (de humor van de cartoons) toch tot opbouwende inzichten komen.

Ik ben Zo Yara en ik ben 16 jaar. Een aantal jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden. Natuurlijk was dit pijnlijk maar het was geen vechtscheiding. Hoe jong ik ook was, ik was er vooral voor mijn omgeving. Ik stond mijn omgeving niet toe dat ze er ook voor mij mochten zijn. Ik was allang blij dat het contact tussen mijn ouders gezien de omstandigheden best positief was. Het laatste jaar merkte ik toch dat er in mij een bepaalde onrust was waar ik niets mee kon. Hiervoor heb ik coaching gezocht en in de coaching gewerkt met EmoToons. Deze gaven mij het inzicht dat de scheiding veel meer met mij had gedaan als ik had verwacht. Door hier meer zicht in te krijgen kon ik hier ook stappen in nemen. Ik heb hierdoor geleerd dat er zijn voor anderen heel mooi is maar dat het ook bijzonder is dat anderen er voor mij willen zijn. Ik heb geleerd dat het ook fijn is dat anderen er voor mij zijn. Ik had niet verwacht dat er na zoveel jaar nog zoveel ‘onder water’ afspeelde. En ik had ook niet verwacht dat een stapel cartoons mij zou helpen om makkelijker hulp te zoeken.